Teknolojik bağımsızlık, günümüzde ülkelerin savunma ve güvenlik ihtiyaçlarının karşılanmasında her zamankinden daha önemli bir konuma gelmiş bulunmaktadır. 2000’li yıllara kadar genelde “hazır alım” ve “ortak üretim” yoluyla karşılanan TSK ihtiyaçları, modernizasyon projeleri ile birlikte yerlilik oranının arttırılmasına olanak sağlayan “Yurt İçi Geliştirme Modeli” ile karşılanmaya başlanmıştır. Bu süreçte savunma sanayimiz “lisans altında üretim” ağırlıklı bir yapıdan “mühendislik ve tasarıma dayalı üretim” ağırlıklı bir yapıya dönüşmüştür.